جزئیات اجرای تکنیک تیراندازی با تفنگ بادی 10 متر (بخش دوم : نشانه روی)

در این مطلب به آموزش تکنیک نشانه روی در وضعیت ایستاده با تفنگ بادی 10 متر می پردازیم 

نشانه روی

نشانه روی دومین بخش حائز اهمیت در کسب امتیازات بالاست. این تکنیک برای تیراندازان تازه کار دشوار است، زیرا که هنوز در نحوه حالت گیری به مهارت نرسیده و سلاح آنان دائماً می لرزد، پس مجبورند که خال سیاه را حین این لرزش شکار کنند!

نشانه روی یک مهارت است که باید فراگرفته شود. بهتر است در ابتدا، مسائل تئوری آن برای تیرانداز شرح داده شود، سپس به کمک یک پایه، آموخته های تئوری را در عمل بیازماید و در مرحله آخر بدون پایه و در شرایط حالت گیری واقعی تکنیک را اجرا کند.

توضیح دو اصطلاح :

1- خط نشانه : خط فرضی متصل کننده چشم تیرانداز به عناصر دید (دوربین و سپس مگسک)

2- خط تصویر : خط فرضی متصل کننده چشم تیرانداز به عناصر دید و در ادامه به خال سیاه [ به عبارت دیگر، خط تصویر = خط نشانه + خال سیاه ]

ارتفاع قطعه زیر گونه و دوربین باید طوری تنظیم گردد که سر راحت، بدون تنش و انقباض، بدون انحراف به جلو یا عقب، روی قطعه قرار گرفته و چشم نیز در مسیر خط نشانه باشد. اگر این موارد به درستی تنظیم شده باشند، در هنگام  حالت گیری و اجرای تکنیک تمام مربع سیبل ( نه فقط خال سیاه یا بخشی از سیبل) از میان عناصر دید قابل رؤیت است.

تمرکز اغلب تیراندازان، بیشتر بر اجرای تکنیک ماشه کشی معطوف می گردد، لذا این توجه افراطی باعث بروز خطا در نشانه روی خواهد شد؛ بنابراین ضروری است تیرانداز پس از تکمیل مراحل 4گانه اجرای تکنیک و اصابت تیر به سیبل، چند ثانیه درنگ کند (اصطلاحاً عملیات تکمیلی نامیده می شود که مرحله پنجم تکنیک تیراندازی نیز به حساب می آید). این درنگ از آن جهت است که تیرانداز، نشانه روی خود را بررسی کند که آیا در لحظه رها شدن تیر، دوایر سه گانه (قطعه خارجی دهانه دوربین، حلقه مگسک و خال سیاه) متحد المرکز باقی ماندند یا خیر؟

اگر نشانه روی بی نقص بوده باشد، پس باید علت خطا (امتیاز پایین تر از 10) را در حرکت سر قبل از ماشه کشی، لرزش بدن (منجر به جا به جایی سلاح)، ضرب ماشه، تنفس یا حالت گیری جستجو کرد.

فاصله دوربین از چشم تیرانداز بر کیفیت نشانه روی بسیار مؤثر است:

الف ) اگر دوربین خیلی دور باشد، قطر حلقه مگسک کاهش یافته (یعنی اندازه مگسک کوچک تر به نظر می آید) و تفکیک آن از خال سیاه سخت می شود (اَشکال مربوط به توضیحات آبی رنگ در تصویر زیر)

ب) اگر دوربین خیلی نزدیک باشد، قطر حلقه مگسک بزرگ تر شده و قرار دادن خال سیاه در مرکز آن دشوار می گردد؛ این همان وضعیتی است که در تیراندازان تازه کار منجر به حالت شکار خال سیاه می شود. زیرا که نو آموزان تیراندازی مهارت چندانی در تنفس و حالت گیری نداشته و سلاح آنان دائماً در حال لرزش است (اَشکال مربوط به توضیحات صورتی رنگ در تصویر زیر)

پس حالت مناسب آن است که فاصله دوربین از چشم طوری تنظیم گردد که خال سیاه به وضوح و با کمترین تلاش ممکن در مرکز قرار گیرد (اَشکال مربوط به توضیحات سبز رنگ).

* ساده ترین روش برای تطبیق عناصر دید و هماهنگ کردن آن با تکنیک های تنفس و ماشه کشی، از بالا به پایین آوردن سلاح است.

* نشانه روی باید با هر دو چشم باز صورت گیرد، زیرا:

1- بستن یک چشم باعث ایجاد تنش گردیده و بخشی از تمرکز را به خود درگیر می کند.

2- بستن یک چشم در طول یک تمرین یا مسابقه (که معمولاً طولانی است) به مرور سخت تر خواهد شد.

3- بستن یک چشم، خواه ناخواه باعث بسته شدن نسبی چشم دیگر شده و این بر میدان دید تأثیر سوء دارد.

4- باز بودن هر دو چشم، علاوه بر حفظ راحتی، چون که حالتی طبیعی و نرمال است، سیگنال های قوی تری به سیستم عصبی مخابره می کند و تفسیر آن در مغز با سهولت بیشتری رخ می دهد.

* جهت مشاهده سایر مطالب منتشر شده اینجا را ببینید